گلچین زیبایی ها

عرض تسلیت به مناسبت شهادت ابن الرّضا

امام جواد الائمه (ع)

بشکن ای بغض، هنگام حزن جواد ابن الرضاست

  امام جواد (ع) می‌فرمایند:

مرگ آدمی به سبب گناهان، بیشتر است از مرگش به واسطه اجل، و زندگی و ادامه حیاتش به سبب نیكوكاری، بیشتر است از حیاتش به واسطه عمر طبیعی. (مسند الامام الجواد، ص 248)

جوان بود و جوانه امامتش، بهاری‏ترین تصویر روزگار، مولایی که در کودکی، اعجاز امامت را به تصویر کشید.

نهمین ستاره‏ی روشن، قصد دیاری دور می‏کند و از همه سو، شهر در خاکسترِ عزا غوطه می‏خورد. در محفل سوگ حضرت جواد(ع)، اشک‏ها زودتر از هر دعایی به سویِ آسمان می‏روند.

آری؛ نهمین ستاره‏ آسمان امامت و ولایت، در حال عروج است و جهان و جهانیان از این جدایی اندوهگین و مضطربند…

یا باب الحوائج، یا جواد الائمه ادركنی

امام جواد (ع) می‌فرمایند:

سه خصلت دوستی را جلب می‌كند: انصاف، همراهی و همدلی در هنگام سختی و ناملایمات، پاك دلی و خیرخواهی نسبت به دیگران. (مسند الامام الجواد)

امامت در کودکی

امام جواد بزرگواري در سيماي کودکانه بودند تا ايمان مومنان را بهامتحان بگذارد، تا آشکار گردد که کداميک در گرو ظاهر و کدام يک از اين دام ها رستهاند.

مامون بعد از به شهادت رساندن امام رضا (ع) از خراسان به بغدادنقل مکان مي کند و براي زير نظر داشتن امام جواد(ع) ايشان را به بغداد فرا ميخواند. يکي از اهداف مهمّ مأمون از آوردن امام به مدينه اين بوده است که امام درنزديکي او باشد تا بتواند به وسيله جاسوسان و مأموران مراقبت، تمامي حرکات و روابطامام (ع) را که براي مأمون حساسيت برانگيز است، تحت اشراف و نظر داشته باشد.

روشي که پيشتر، مأمون در قبال امام رضا (ع) نيز اتّخاذ کرده بود. دوره امام جواد با سانسور شديد زندگي ايشان از جانب خلفاي جابر عباسي همراه است.

صفحات: 1· 2

ولادت با برکت،ثامن الحجج ، علی بن موسی الرضا (ع) مبارک باد   

 سلیمان شهر طوس

روز ولادت تو غزل آفریده شد                               مفعول وفاعلات وفعل آفریده شد

پلکی زدی ومعجزه ای را رقم زدی                            از برق چشمهات زحل آفریده شد

از شهد غنچه ی لب پر خنده ی شما                       در چشمه ی بهشت عسل آفریده شد

عالم به رقص آمد و،از پایکوبی اش                           از طوس تا حجاز گسل آفریده شد

سینه به سینه؛ شکرخدا عاشق توایم                     این عشق پاک روزازل آفریده شد

ما ازپدرولای شما ارث می بریم

ایرانیان کشورموسی بن جعفریم

درجشن پایکوبی تنبورهای مست                      در بزم میگساری انگورهای مست

نور خدایی تو چه اعجاز کرده است!                     هو می کشند دوروبرت کورهای مست

شیرینی ولای شما چیز دیگری است!                  این را شنیدم از لب ِ زنبورهای مست

دارد تمام شهربه دیوار می خورد!                       درپیش ِ چشم قاصر مأمورهای مست

ازاین به بعد حرف خدایی نمی زنند                          با دیدن جلال تو،منصورهای مست

 اذن دخول میکده ورد زبان ما

   بوی شراب می دهد امشب دهان ما

وقتی همه به عشق تو پروانه می شوند                پروانه ها کنایه و افسانه می شوند

روح بهارهستی و؛این بوته های خار                     از عطرگامهای تو ریحانه می شوند

با دیدن جمال زلیخا کش شما                          یوسف شناس ها همه دیوانه می شوند

شانه به شانه،شاه وگدا در سرایتان                  مهمان سفره های کریمانه می شوند

شبها به عشق باده ی نابت شیوخ شهر               شاگردهای حوزه ی میخانه می شوند

 عمری کتاب تزکیه تدریس کرده ای

 در شهر طوس میکده تاسیس کرده ای

آن سوی شهر قبه ای از نور دیده ام                  صحن وسرای کیست که از دور دیده ام!؟

هوش ازسرم پریده و مستانه می دوم                    حس می کنم که باغ ِ پرانگور دیده ام

دیگرچه احتیاج به نعلین وچوب دست!                   موسی ِ پا برهنه شدم؛ طور دیده ام

مشهد کجا و این دل ناپاک من کجا!؟                   خود را شبیه وصله ی ناجور دیده ام

درمحضرت جناب سلیمان شهر طوس                   بال ملخ به شانه ی یک مور دیده ام

                 اینجا ندیده ایم گدایی که دلخور است                 

اینجا فقیرها چقدر جیبشان پر است

گریه بهانه ای است که عاشق ترم کنی                   شاید مرا کبوتر جلد حرم کنی

آقای من! کلاغ به دردت نمی خورد!؟                        از راه دورآمده ام باورم کنی

با ذوق وشوق آمده ام حضرت رئوف                   فکری به حال رنگ ِ سیاه پرم کنی

زشتم قبول؛ بچه ی آهو که نیستم                          باید نگاه معجزه برجوهرم کنی

باید تورا به پهلوی زهرا قسم دهم                           تا عاقبت به خیرترین نوکرم کنی

    مادر سپرده است به دست شما مرا

    گفته فقط شما ببری کربلا مرا

گرامی باد یاد و خاطره شهدای هشت سال دفاع مقدس

شهدا دعا داشتند، ادّعا نداشتند

***

نیایش داشتند، نمایش نداشتند

****

حیا داشتند، ریا نداشتند

****

رسم داشتند، اسم نداشتند

****

برای شادی ارواح شهدا صلوات